Polip endometrialny – skutki, objawy

Polip endometrialny to rozrostowe zmiany błony śluzowej macicy. Widać je od razu w obrazie USG. Może być pojedynczy lub mnogi, może być różnej wielkości, a nawet może zająć całą błonę śluzową macicy. Z racji tego, że polipy endometrialne mogą być przyczyną niepłodności, gdy kobieta planuje zajście w ciążę, powinna poddać się operacji usunięcia zmian polipowatych.

Polip endometrialny –  objawy i skutki

Niektóre polipy nie dają objawów i kobieta nawet o nich nie wie, inne dają o sobie znać bolesnymi i obfitymi krwawieniami menstruacyjnymi, oraz plamieniami między miesiączkami.

Wyróżniamy dwa rodzaje polipów, w zależności od ich położenia:

• Polip trzonu macicy (endometrialny) – znajduje się i rośnie we wnętrzu jamy macicy, większy daje dolegliwościom bólowym brzucha
• Polip na szyjce macicy (endocerwikalny) – umiejscawia się w kanale prowadzącym z pochwy do jamy macicy, jego część może być widoczna w ginekologicznym badaniu przy użyciu wziernika, albowiem wystaje on do pochwy. Może być źródłem plamienia po stosunku, częstych infekcji intymnych, brunatnych upławów.

Polipy endometrialne mogą dawać objawy nieprawidłowymi krwawieniami po stosunku lub po badaniu ginekologicznym. Zwiększona ilość wydzieliny pochwowej i upławy mogą sygnalizować zmiany istniejące u ujścia szyjki macicy. Polipy zaburzają funkcjonowanie błony śluzowej. Jeśli dojdzie do jego zakażenia, pokazać się może dodatkowo ropna wydzielina. Ból brzucha, który jest rytmiczny i ma charakter skurczowy, pojawia się wówczas, gdy w błonie śluzowej macicy pojawią się duże zmiany. Macica taki polip traktuje wówczas jak ciało obce i próbuje się go pozbyć.

Polip endometrialny, a płodność

Badania naukowe prowadzone wśród kobiet, u których stwierdzono niepłodność, dowiodły wpływ polipów jamy macicy na płodność u około jedenastu procent badanych kobiet. Po zabiegu usunięcia polipów stan znacznie uległ polepszeniu. Ten fakt może dowodzić prawdziwości teorii, iż polip usadowiony na endometrium może uciskać ujście jajowodu, albo też kanał szyjki macicy i w rezultacie plemnikom trudniej jest dotrzeć do jajeczka.

Polip endometrialny, a ciąża

Gdy dojdzie jednak do zapłodnienia, zarodek napotyka na niekorzystne środowisko w jamie macicy. Błona śluzowa będąca w stanie zapalnym może utrudniać zagnieżdżenie się i prawidłowy rozwój. W sytuacji, gdy badanie USG wykaże obecność w macicy i polipu i ciąży jednocześnie, możemy niestety spodziewać się w pierwszym i drugim trymestrze plamienia. Bywa niestety i tak, że większe polipy mogą doprowadzić do utraty ciąży.

Polip endometrialny –  leczenie

Te z polipów, które nie dają objawów, czyli nie sprawiają bólu, nie prowadzą do plamienia i krwawienia między miesiączkami po prostu się obserwuje u kobiet w wieku rozrodczym. Zazwyczaj same się wchłaniają. Większe polipy endometrialne, które dają kobietom nieprzyjemne objawy w postaci bólu, czy upławów należy usunąć. Podobnie sprawa się ma w przypadku kobiet, które pragną zostać mamą, a polip im to uniemożliwia.

Leczenie hormonalne – od niego lekarz może zacząć leczenie polipów endometrialnych, jeśli spełni się wszystkie warunki dopuszczające do leczenia tą metodą. Trwa ona zazwyczaj kilka miesięcy i daje dużą szansę na wchłonięcie się polipu bez konieczności ingerencji chirurgicznej.

Histeroskopia – jest zabiegiem sztandarowym odbywającym się w znieczuleniu ogólnym. Polega on na tym, że wypełnia się macicę wodnym roztworem i wprowadzeniu do niej kamerki, oraz maleńkiego narzędzia chirurgicznego. Umożliwia to chirurgowi wizualną ocenę stanu błony śluzowej macicy, oraz usunięcie polipa. Szyjkowe polipy można usunąć bez wykonywania histeroskopii, jednak o tym decyduje lekarz.

Łyżeczkowanie – „skrobanie” kanału szyjki i ścian macicy to kolejny sposób na usunięcie polipu endometrialnego. Podczas tej procedury zeskrobuje się całą błonę śluzową wyścielającą macicę razem z polipami. Materiał ten powinien być wysłany do badania histopatologicznego, szczególnie w przypadku kobiet w wieku sześćdziesięciu lat wzwyż, oraz kobiet otyłych, z cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, które żywią się wysokokalorycznymi posiłkami i nie zażywają ruchu.