Zatwardzenie u niemowlaka

Nieregularne i zbyt rzadko oddawane kupki nie wróżą od razu problemu u niemowlaka. Gdy maluszek ma zaparcie, jego brzuszek jest twardy i wydęty i prócz częstotliwości robienia kupki warto zwrócić uwagę właśnie na brzuszek.

Fizjologia wypróżniania u niemowląt

Wypróżnianie się u niemowląt jest czynnością bardzo zmienną. Gdy karmimy dziecko piersią, kupka może ujrzeć światło dzienne osiem do dziesięciu razy, czyli po każdym posiłku. Normalne też będzie, gdy wypróżnienie nastąpi raz na dwa lub trzy dni. Bywa też tak, że podczas karmienia maluszka piersią, może on robić kupkę nawet raz na tydzień i o ile prócz tego nie będzie żadnych niepokojących objawów, jest to jak najbardziej fizjologiczny stan rzeczy. Podczas karmienia mlekiem modyfikowanym, kupka jest twardsza i bardziej zwarta, a co za tym idzie, częstotliwość w tym przypadku jest mniejsza, niż u dziecka karmionego naturalnie.

Zatwardzenie u niemowlaka – objawy

Maluszki, które jeszcze nie ukończyły szóstego miesiąca życia komunikują płaczem każdą trudność z wypróżnianiem. Towarzyszyć temu też może zaniepokojenie i brak apetytu. Ponad to, jak wspomniano wyżej, brzuszek dziecka z zaparciem może być wzdęty i twardy. Inne objawy nie powinny się pojawiać. Może się zdarzyć tak, że regularne zaparcia mogą być związane z czynnościowym zaburzeniem jelit, które jednak nie jest związane z żadną chorobą.

Zatwardzenie u niemowlaka – przyczyny

• Nieprawidłowe funkcjonowanie jelit przy niedojrzałości układu trawiennego
• Przebyta chwilę wcześniej biegunka
• Stres związany z rozłąką z mamą
• Wprowadzenie do diety pokarmów innych, niż mleko – wzmożony tym proces trawienny może zaburzać pracę jelit
• Niezgodne z procedurą przygotowanie mleka modyfikowanego (zbyt dużo proszku w stosunku do ilości wody)
• Zbyt mała ilość płynów i produktów zawierających błonnik
• Zbyt wczesne próby sadzania na nocniku
• Zaburzenie mikroflory jelitowej spowodowane leczeniem antybiotykowym
• Pokarmowe uczulenia będące tendencją wrodzoną
• Nieprawidłowa dieta karmiącej piersią mamy (białe pieczywo, czekolada, słodycze, smażone potrawy)
• Zbyt rzadkie karmienie – powoduje swoisty szok dla organizmu dziecka, co związane jest zbyt łapczywym pochłanianiem pokarmu przez przegłodzone dziecko

Sposoby na zaparcie u niemowląt

Mimo faktu, że u dzieci do trzeciego roku życia zaparcia mijają samoistnie w ciągu paru dni, warto przede wszystkim skupić się na diecie dziecka, na sposobie żywienia i produktach, które dziecku podajemy do jedzenia. Gdy zdecydujemy się jednak bardziej pochylić nad problemem, poniższe wskazówki nam to umożliwią:

• Regularne nawadnianie organizmu dziecka po odstawieniu od piersi jest wskazane, by kupka nie była zbyt twarda. Należy zatem regularnie podawać dziecku wodę aż do trzeciego roku życia
• Włączenie w dietę maluszka kaszki z zawartością błonnika, owoców i warzyw, aby zaopatrzyć organizm dziecka w niezbędny w procesach trawiennych błonnik, w przypadku starszego dziecka, możemy również dołączyć pełnoziarniste pieczywo
• Po konsultacji z lekarzem pediatrą można zastosować glicerynowe czopki, które znacznie ułatwiają maluszkowi wypróżnianie
• Po konsultacji z lekarzem pediatrą, w sytuacji gdy nie karmisz maluszka piersią, podaj mu probiotyki. Te dobroczynne bakterie zasiedlają przewód pokarmowy usprawniają znacznie pracę jelit, a także wspierają zmniejszenie częstotliwości występowania zaparć i biegunek.
• Nie podawanie pokarmów dziecku nieznanych podczas, gdy ma zatwardzenie po uprzednim rozszerzeniu diety – pogorszy to stan dziecka
• Zapewnienie dziecku odpowiedniej dawki ruchu – ruch powoduje przyspieszenie perystaltyki jelit ułatwiając wypróżnianie
• Dwie łyżki oliwy z oliwek dodane do posiłku wspomogą wypróżnianie
• Po konsultacji z lekarzem pediatrą podaj dziecku laktulozę w syropie, która jest dostępna w aptece bez recepty
• Pomasuj brzuszek maleństwa, to przyniesie ulgę i pobudzi jelita do pracy

Bywa jednak tak, że dzieci, podobnie jak dorośli, już od urodzenia mogą mieć zwyczajnie tendencje do zaparć, co jednak nie wpływa na stan ich zdrowia. Należy wówczas znaleźć wyważony i bezpieczny sposób zapobiegania lub niwelowania zaparcia.