Duszący kaszel u dziecka

Duszący kaszel u dziecka

Duszący, suchy kaszel jest uciążliwy zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Zazwyczaj pojawia się przy okazji infekcjach wirusowych górnych dróg oddechowych, jest on z reguły objawem stanu zapalnego gardła. Dobrym rozwiązanie w tym przypadku jest zastosowanie odpowiednio dobranego syropu, który pomoże odksztuszać zalegającą w płucach wydzielinę, a dodatkowo złagodzi podrażnienia gardła i przyspieszy walkę z infekcją.

Duszący kaszel u dziecka – jak rozpoznać?

Występuje zazwyczaj na samym początku infekcji układu oddechowego. Jest on niezwykle uciążliwy, albowiem nie prowadzi do odkrztuszenia wydzieliny. Dziecko w nocy źle śpi, kaszle i jest niespokojne. Nasilający się ból gardła sprawia, że dziecko traci apetyt i jest marudne. Przewlekły duszący kaszel u dziecka jest trudny do zdiagnozowania i może oznaczać astmę, albo zespół ściekania wydzieliny i refluks żołądkowo-przełykowy. Duszność może pojawiać się również przy:

  • Zapaleniu oskrzeli
  • Zapaleniu tchawicy
  • Ostrym, podgłośniowym zapaleniu krtani (krup)
  • Kokluszu
  • Alergii

Przy ostrych przypadkach duszącego kaszlu, dziecko może wymagać hospitalizacji i tlenoterapii. Podobnie jak inne rodzaje kaszlu, duszący kaszel u dziecka jest fizjologicznym odruchem organizmu. Jego zadaniem jest oczyszczanie dróg oddechowych i obrona. Ten rodzaj kaszlu zazwyczaj pojawia się w infekcjach górnych dróg oddechowych układu oddechowego i jest niezwykle męczący dla małego dziecka, albowiem napady kaszlu i duszności mogą wywołać w dziecku strach. Bardzo ważną rzeczą jest to, że takie napady kaszlu i duszności są wskazaniem do natychmiastowej konsultacji z lekarzem.

Duszący kaszel u dziecka przy infekcjach

Pojawia się w pierwszych czterdziestu ośmiu godzinach rozwoju infekcji wirusowej górnych dróg oddechowych. Paradoksalnie leki, które hamują odruch odksztuszania podane dziecku przed snem, mimo że zatrzymują wydzielinę w organizmie dziecka, pomagają mu zasnąć, albowiem ograniczają napady suchego, duszącego kaszlu. Częste nieżyty nosa lub alergia mogą być powodem przewlekłego spływania wydzieliny do gardła, co również może być powodem duszącego, suchego kaszlu.

Duszący kaszel u dziecka, a oskrzela

Jest on jednym z objawów zapalenia oskrzeli. Maleńkie kanaliki oskrzelowe o średnicy do jednego milimetra mają za zadanie doprowadzić do płuc powietrze. Gdy nadchodzi infekcja, owe kanaliki zwężają się powodując tym samym duszący kaszel u dziecka. W przypadku nadarzenia bakteryjnego, lekarz najpewniej wdroży leczenie antybiotykowe. Gdy zdarzy się tak, że po zapaleniu oskrzeli lub przeziębieniu kaszel nie ustępuje, a wręcz przybiera na sile i męczy dziecko coraz to bardziej, czuje ból w klatce piersiowej, najprawdopodobniej jest chore na zapalenie płuc. W takim przypadku konieczna jest wizyta u lekarza, który po wstępnym badaniu i odsłuchaniu płuc dziecka, najpewniej zleci prześwietlenie płuc.

Duszący kaszel u dziecka, a zapalenie krtani

Podgłośniowe zapalenie krtani to około dziewięćdziesiąt procent przypadków suchego kaszlu u dzieci. Najczęściej dopada dzieci między trzecim miesiącem życia, a szóstym rokiem życia. W nocy dziecko budzi się z suchym, duszącym kaszlem, które może kojarzyć się ze szczekaniem. Gdy do tego dojdzie, możemy przypuszczać, że choroba się rozwinęła już na tyle mocno, że stanowi zagrożenie życia malucha. Silna niewydolność krtaniowej może nabrać mocy i przeobrazić się w niebezpieczne ataki duszności. Leczenie krupu najczęściej polega na podaniu sterydów mających za zadanie zmniejszenie obrzęku okolicy podgłośniowej krtani. Doraźną ulgę przynosi chłodne, wilgotne powietrze, dlatego dziecko z atakiem duszności należy umiejscowić blisko otwartego okna. Nieodzowne jest również wezwanie lekarza.

Duszący kaszel u dziecka – koklusz

Gdy zdarzy się tak, że duszący kaszel jest tak silny, że powoduje u dziecka wymioty, może to oznaczać, że wystąpiła zakaźna choroba zwana krztuścem lub kokluszem. Podczas tej choroby pałeczki krztuśca uszkadzają błonę śluzową krtani dziecka, tchawicy i oskrzeli. Na koklusz zapadają zazwyczaj dzieci od czwartego roku życia, jednak chorują czasem nawet dzieci w pierwszych tygodniach życia. Dzieje się tak przez brak biernej odporności na tę chorobę otrzymywanej od matki. Choroba ma dwie fazy przebiegu i podczas leczenia musi być stale konsultowana z lekarzem.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *